mijn ziel
weggedreven door het lichaam
enkel in gedachten verzonken
zoekend naar een gastheer
om zijn voortbestaan te verzekeren
piekerend
ondertussen zoekend naar zichzelf
mezelf
niet slagend
te gesloten
de avond valt
is er nog een zin
buiten die van het leven
niet gevonden
maar niet getreurd
morgen is er weer een dag
om nogmaals
terug te blikken
naar wat niet meer trug komt
tenzij
kan het echt
nee enkel schijn
een troubele gedachte
zoals het maanlicht
enkel de gedachte
gelukkig is het enkel de gedachte
die overblijft
de enige vriend
die je nooit dal verlaten

de tijd te kort
maar het leven te lang
of was het nu omgekeerd
alles overhoop
de leegte te luid
om te begrijpen
alles op zijn tijd
welke tijd
de jouwe

levend in verbanning
zoekend naar het bevrijdende van
een uit rots gehouwen huis
die bescherming biedt
tegen slechte dromen
maar met grote ramen
om het zicht
op de menselijke creatie
met bloemetjesgordijnen te verbergen
en zo de innerlijke schoonheid
van dat huis
mijn huis weer te laten herleven

het achtervolgen
van persoonlijke vlinders
in een open veld
de wereld
op me neer schijnend
feller dan een spiegel
het goede en slechte ziende
wachtend op de oplossing
van een reikende hand
----------------------------------
chasing personal butterflies
in an open field
the world,
shining down on me
brighter then a morror
seeing the good and bad
waiting for the solotion
of a reaching hand

een lach
en een schreeuw
een subtiel niets
zwevend in de lucht
nog steeds probered
de wolken daarboven
te vangen

a laugh
and a scream
a subtle nothing
floating
in the air
still triing
to catch
the clouds
above