10 reasons why me and C.B. were an old married couple in our previous lives.
1. We kiss without love (but with friendship whitch is a good sign.)
2. She won't let me touch her.
3. We argue all the time, and yet we always come back, looking for confort.
4. The male-figur has mistresses for his seksual needs. (;))
5. She regards being with me as lack of freedom.
6. We have little in common, but we do have "our song". (Make that: "our group" => Muse.)
7.
My dearest C.B.
"Rakastan sinua äärettömän paljon, parhain kaikista ystävistäni."
This has got to be one of the most weird convo's ever, if you don't know us.
For C.B.: Hilarisch gesprek, al zeg ik hetzelf. :p
Exapno Mapcase zegt:
i sent a message to my sister about it
Exapno Mapcase zegt:
and it is indeed a message i never imagined sending
Exapno Mapcase zegt:
"would you be interested in going to belgium with me"....
Things I did the last couple of days.
From [thuthuca]
A worldwide survey was conducted by the UN. The only question
asked was:"Would you please give your honest opinion about solutions to the
food shortage in the rest of the world?"
The survey was a huge failure...
In Africa they didn't know what "food" meant.
In Eastern Europe they didn't know what "honest" meant.
In Western Europe they didn't know what "shortage" meant.
In China they didn't know what "opinion" meant.
In the Middle East they didn't know what "solution" meant.
In South America they didn't know what "please" meant.
And in the USA they didn't know what "the rest of the world" meant
<Object> well if a girl can speak of how different men taste and how it relates to their physic I'd say she's pretty much a slut
*Feels sad.*
C.B. Should know why.
*Insert Italian accent*
Oooow the irony, I go everywhere with public transportation
Ik moest onlangs meedoen aan een onderzoek over cratief schrijven en lezen.
Eerst moesten we 7 schrijopdracht
Ik heb de resultaten hier neergeschreven
Beschrijf je schoen.
5 minuten.
Mijn schoen ziet er zwart uit, maar heeft wel een paar rode en witte kanten. Hij ziet er al erg versleten uit, en ruikt niet echt fris. De zool is enorm glad, met aangekoekt aarde tussen de spleten. Mijn veters zijn ook zwart, en in een zeer ingewikkelde knoop gebonden. Mijn schoen is niet van het sportieve type.
Beschrijf de foto van een schoen.
10 minuten.
De schoenen zijn oud en een beetje ouderwets.
Ze zijn van een oude vrouw met zeer conservatieve gedachten.
De kleding zal ook zeer ouderwets zijn; oude bloemetjes jurken en dergelijke
Het haar zal in een verouderd kapsel zijn: Een knotje ofzo
De persoon lijkt me iemand die vond dat het vroeger beter was.
Ook iemand die ik niet zo aardig zou vinden (dit door de conservatieve gedachten).
Deze persoon is iemand die al heel haar leven in hetzelfde stadje woont, met als verste reis, een reis naar de zee.
Deze persoon hout van breien en haken.
Deze persoon lijkt me bang van de jeugd en van de moderne technologie.
Ze lijkt me kinderen te hebben, en ze zal die zeer streng opgevoed hebben.
Ook zal ze erg christelijk ingesteld zijn.
Schrijf een verhaal met de hoofdpersoon die de vorige schoenen zou dragen, zorg dat ze op het eind van het verhaal de schoenen niet meer aan heeft.
30 minuten.
Revolutie in een oude vrouw.
Rosemarie verliet snel haar huis. Ze was al te laat. Hoe durfde haar dekselse zoon haar wekker een uur verzetten, nu zal ze te laat komen op de mis! Haastig wandelend over het bospadje zag ze ineens haar lieverlingsnee
Bart ( zo heette haar neef ) was samen met wat jongens die ze niet kende, bij het meer wat aan het rondhangen. Ze waren, aan hun houding te zien, boos om iets, maar Rosemarie kon niet goed horen wat. Ineens hoorde ze haar neef roepen: “HOE KUN JE NU ZO STOM ZIJN?” Wat zou dit toch te betekenen hebben? Ze besloot dichterbij te komen, maar wist niet goed wat ze met de situatie aan moest. Moest ze nu doorlopen naar de mis? Moest ze nu deze jeugd in het oog houden? Ze wist het niet goed. Uiteindelijk besloot ze maar hier te blijven. God wist al genoeg dat zij van Hem hield. Hij zou het haar wel vergeven, zeker als Hij wist dat zij onheil wou voorkomen voor deze lieve kinderen. Terwijl ze zo aan het wandelen was (sluipen kon je het moeilijk noemen op haar leeftijd), zag ze wat er scheelde. Ze was ontzet. Haar eerste reactie was om direct haar neef te roepen, maar ze dacht nog eens na. Haar zoon zei altijd dat ze moderner moest zijn. Misschien was dit haar kans om modern te zijn. Ze wou modern zijn, ze wou niet altijd als de ‘oude en conservatieve grootmoeder’ beschouw worden. Ze besloot te wachten. De jeugd was ondertussen beginnen discussieren. Te zacht, helaas, om te volgen. Hoe ingespannen ze ook luisterde, ze kon hen niet horen. Rosemarie begon stilletjes te vloeken, ze wist dat als ze jonger was, ze hen zeker zou kunnen horen. Na een 10-tal minuten te hebben gediscussieërd
Haar neef, die toch de leiding over dit alles bleek te hebben, riep nog 1 bevel voor ze allemaal hun fiets pakten en weggingen.
Rosemarie bleef nog eventjes wachten voor ze naar het schouwspel ging kijken. Het brandje was ondertussen in een klein smeulend vuurtje veranderd. Ze aanschouwde het nog wat en ging dan weg, diep nadenkend. Zou ze haar neef hierover moeten aanspreken? Zou ze hem terechtwijzen? Zou ze dit alles negeren? Ze wist het niet. Rosemarie besloot om niet meer naar de mis te gaan, ze wandelde maar naar huis. De mis was toch al bijna gedaan en al wie nu nog binnenkomt word met een vuil oog bekeken. Zo moest aanzichzelf bekennen dat ze dit zelf vaak had gedaan. Haar gedachten sprongen van haar neef over naar zichzelf. Ben ik ouderwets? Zou ik ouderwets zijn als ik hier niets van zij mijn neef? Zo mijmerde ze een tijdje in zichzelf en toen ze de schoenenwinkel passeerde wist ze wat ze wou en ze maakte een belofte aan zichzelf.
Ze stapte kordaat de schoenenwinkel in, bleef er een enkele minuten en verliet hem opnieuw met een flitsend nieuw paar schoenen. (Dat vond ze toch zelf.)
Toen ze thuiskwam kon ze nog maar 1 ding denken.
“Ik zal niet meer ouderwets zijn”.
Schrijf een haiku met als thema "zomer".
5 minuten.
Zomer
Zonnig, zwoel
Zonnen, zwemmen, zweven
Zonder de zoete smacht geen zomer
Zomer
Schrijf een gedicht van 5 regels waarbij de volgende 5 woorden elks 1 keer invoorkomen: Fiets - Groen - Lijkt - Muziek - Rilling
10 minuten.
Ode aan vervoer
Hier, op mijn wondermooie fiets
Lijkt zelfs Helena’s schoonheid niets
Zo is deze, wondermooi en groen
Met zelfs rinkelende muziek van doen
Een rilling door mij, en verder niets
Je doet iets in het heden, je ruikt iets waardoor je een flashback krijgt naar het verleden. Doordeze flashback denk je aan iets in het heden.
30 minuten.
Herinneringen
“Lode, wil jij ‘Amelie Poulain’ zien?”
“Ja, dat is goed hoor”.
Zo kwam het, dat we op die zaterdagmiddag ik en mijn beste vriendin, Elise, samen keken naar Amelie Poulain. Nu moet je weten, ik en Elise zijn erg goed bevriend. Zo goed zelfs dat we er geen probleem mee hebben om in elkaars armen te liggen. (Zij ligt dan tegen mij aan, omgekeerd zou nogal moeilijk gaan.) Zelfs zo goed bevriend dat haar ouders denken dat we een koppel zijn. Grappig vind ik dat. Maar dat doet niet echt terzake nu. We waren dus samen naar Amelie Poulain aan het kijken, en ineens kwam het tot mij. Die geur! Ik kende die. Maar vanwaar vroeg ik me af? Ik vroeg langs mijn neus weg of dat ze een nieuw parfum had. Ze beaamde dat, en ze vroeg of ik het lekker vond. Of ik het lekker vond, vroeg ze! “Natuurlijk”, zei ik, “maar ik vind dan ook alles aan u lekker”. Ze noemde mij zoals altijd een seut en we keken verder. Maar ik kon mijn gedachten niet bij de film houden. Die geur! Die geur, hoevaak heb ik die vroeger wel niet geroken. Hoe vaak heb ik die vroeger wel niet begeerd? Hoe vaak heb ik vroeger wel niet gedacht dat ik flauw van verliefdheid ging vallen bij die geur? Mijn gedachten dwaalden helemaal af. Hoe lang is het geleden? 3jaar? Het lijkt een eeuwigheid. Kelly, dat was haar naam. Hoe vaak ik wel niet s’avonds in bed gelegen heb, denkend aan haar haar, haar glimlach en bovenal haar geur. Die dreef me helemaal wild. We zaten min of meer indezelfde klas. We hadden heel wat lessen te samen, maar niet alles. Maar elke les met haar was een droom. Ze was de overbuur van een vriend van mij (dit is dan ook de reden waarom ik ook altijd bij die vriend zat.) Het waren goeden tijden voor mij toen. Elke dag naar school naar die vriend (Sam) om dan al dan niet met Kelly iets te gaan doen. En de dagen met haar waren leuker dan de dagen zonder haar, dat is zeker. Die keer dat ze samen met haar zus speldjes in ons (ik en Sam) haar had gedaan. Ik vraag me nog altijd af wat met die foto’s zijn gebeurt, waarschijnlijk heeft ze die verscheurt.
Of die keer dat we samen zijn gaan rolschaatsen, en hoe pijnlijk mijn benen die avond wel niet waren. Hoelang heb ik toen met een blein rondgelopen? 2 weken? Ik weet het niet meer, maar wel dat het leuk was. Of die keer dat ze bij mij thuis was en ik en Sam verwikkeld waren in een spelletje op de N64. Ocharme, ze zal zich verveeld hebben toen! Dat waren de gouden tijden. Toen was het leven leuk. Maarja, aan alle goede liedjes komt een eind. En zoals alle goede liedjes in mijn leven, kwam het door mijn fout. Hoevaak had ik het me wel niet voorgenomen om het niet te verpesten. Alle goede voornemens ten spijt, heb ik het dan toch verpest. Waarom luisterde ik ook naar Sam? Waarom heb ik haar toen gekust? Waarom heb ik me niet uitgelegd? Waarom heb ik me laten doen? Waarom ben ik weggefietst toen ik de kans had om het uit te leggen? Waarom heb ik toch zo’n groot ego? Ik had beter moeten weten toen Sam zei om haar te kussen, dat dat geen slim idee zou zijn. En ik had me gewoon moeten uitleggen, en niet onmiddellijk weggaan. En die volgende dag, toen haar beste vriendin kwam, had ik het gewoon over me heen moeten laten gaan, en niet mijn te grote mond openen. En die avond had ik gewoon moeten blijven staan toen ze naar me afkwam, en had ik niet moeten doorfietsen. Een verloren vriendin, door mijn domme fout. Daaraan doet die geur me denken.
Ondertussen was de film al een flink eind gevorderd. Elise had niet eens door dat ik er met mijn gedachten niet bij was, maar dat ging wel nog komen. Na een tijdje te denken aan hoe ik het verpest had, nam ze ineens mijn hand. Ze kneep er eens in en fluisterde: “Wat scheelt er, je bent zo afwezig?” Ik kon niet anders bedenken dan: “slechte herinneringen”
Maak een "recept" voor een slecht humeur.
15 minuten.
Zo maak je een slecht humeur
Een overvolle boekentas
Afwisselend weer (zonneschijn/st
Het maximum aantal minuten wachten op de tram
Een overvolle tram
Een herhalingstoet
Een uitverkochte snoepmachine
Irritante klasgenoten
Slecht eten tijdens de middag
8 uur school
Een computer die niet werkt
Klusjes
Hang de overvolle boekentas aan de persoon in kwestie. Zorg vooral voor extra resultaat dat er boeken en/of mappen in zitten die niet nodig zijn. Stuur die persoon naar buiten in de gietende regen. Zorg dat hij het juist zijn tram mist, dus dat hij het maximum aantal minuten moet wachten. Laat het ophouden met regenen juist als de tram er is, en laat hem opstappen in een overvolle tram. Liefst met een stel kleuters dat alleen maar denkt aan lawaai maken. Laat het terug beginnen met hardregenen als de persoon moet uitstappen. Nu mag je de persoon op school neerzetten, maar geef hem wel een herhalingstoet
Laat het slachtoffer nu vooral niet met rust en val hem lastig met allerlei klusjes.
Zorg ervoor dat hij ze moet herdoen. De persoon in kwestie zal nu ongeveer een slecht humeur bereiken, indien niet, doe het de volgende dag nog eens opnieuw.
Extra tip: Zorg dat hij slecht slaapt.
iippo
..Moonflower..
Pumpkin*
thuthuca
Phoenix Tears
the master of the underpants
deadsoul666
Mom
Birdknee
john i love him
Rolling on the floor laughing my fucking ass off whilest drinking whiskey and vodka and insulting some foreign losers because Bush has won the election, bloody Americans.
(Rotflmaowdwava
<Spirit> belgium is the capital of what country again?
You bloody, fucking (Probably American) idiot!
I never ever thought that I would find a n00b funny.
Bomen gesneden uit wit hout
Maar zo snel grijs.
Angst maakt zwart.
Met bloed besmeurd en bespat.
Gevoelens uitgebeiteld.
Randen vervaagd en toch zo scherp afgelijnd.
Weggedoken voor het zichtbare gevaar.
Maar zo dichtbij bij het niet-verwachte
Troostzoekend bij wat hoopvol is.
Niet beseffende welke dodelijke afloop.
Ga daar niet.
Te laat.
For Marleen's eyes only, everyone else fuck off. Danke.